Nigra (Constantino, cavaliére), een verdienstelijk Italiaansch staatsman, geboren den 12den Junij 1827 bij Ivréa, trad in 1848 als student in de gelederen, streed dapper bij Pastrengo, Santa Lucia, Calmosino en Rivoli, wijdde zich vervolgens weder aan de studie en zag zich, ten gevolge van het beantwoorden eener prijsvraag, onder Azeglio bij het ministerie van Buitenlandsche Zaken geplaatst. Nadat hij onder de leiding van Cavour aan de onderhandelingen over de handelsverdragen met het Tolverbond, Engeland, Oostenrijk, Frankrijk en België deelgenomen had, vergezelde hij dien staatsman bij de togten des Konings naar Parijs en Londen in 1855 als secretaris en vertrok in 1856 als chef der gezantschapskanselarij ter gelegenheid van de Conferentie nogmaals naar Parijs. Cavour belastte hem voorts met het bestuur van zijn kabinet, zoodat hij in alle plannen van dien staatsman werd ingewijd. In 1859 nam hij deel aan de onderhandelingen over den Vrede van Zürich.
Van hier ging hij eerst als zaakgelastigde en vervolgens als gevolmagtigd minister van de Sardinische regering naar Parijs en betoonde in den strijd tusschen Napoleon III en Cavour over de heerschappij in Italië groote schranderheid en gematigdheid. Door Nigra te benoemen tot Italiaansch gezant aan het Hof der Tuilerieën op den lstenn Augustus 1861 vervulde Victor Emanuël den laatsten wensch van den stervenden Cavour. Aldaar was Nigra zeer gezien en behoorde tot de gunstelingen der Keizerin. Deze voorregten kwamen hem uitmuntend te stade; hij werd ingewijd in alle geheime plannen en door hem bragt Napoleon III zijne wenschen ter kennis van den Koning van Italië. Ook na den val van het Keizerrijk bleef hij te Parijs en werd eerst na de aftreding van het ministerie Minghetti (1876) naar Petersburg verplaatst.
