knock-out

betekenis & definitie

knock-out - Zelfstandignaamwoord
1. (sport) in de vechtsport het beëindiging van een wedstrijd als gevolg van vermoeidheid, een blessure, evenwichtsverlies of bewusteloosheid
2. uitgeteld, uitgeput
3. (elektrotechniek) totale uitval van elektrische of elektronische apparatuur

knock-out - Bijvoeglijk naamwoord
1. met betrekking tot een knock-out
2. uitgeput

Woordherkomst
(samenkoppeling) van het Engelse "knock out"