farizeeën

betekenis & definitie

farizeeën - Zelfstandignaamwoord
1. (Jiddisch-Hebreeuws) religieuze en politieke joodse groepering van de 2de eeuw v.C. tot de 1ste eeuw n.C., waaruit het latere rabbijnse jodendom is voortgekomen, in een aantal opzichten staand tegenover de sadduceeën (98× in NT)

Woordherkomst
Herkomst: Hebreeuws (vernederlandste vorm)