De Zouaven was oorspronkelijk een Kabylenstam in Algérie, die als dapper bekend stond en langen tijd door de Barbarijsche vorsten (van Algiers, Tunis, Tripoli, enz.) als soldaten gehuurd werden. Toen Frankrijk in 1850 Algérie veroverde, richtte generaal Clausel twee regimenten van inboorlingen op, die hij zouaven noemde. De troepen, gekleed in hun schilderachtige volksdracht, stonden spoedig als uitstekende soldaten bekend.
Toen in 1869 de Franse bezettingstroepen naar Civitavecchia verplaatst werden, vormde generaal La Moricière een verdedigingsleger voor de Kerkelijke Staten, onder bevelhebberschap van Charette. De uitrusting was die der oude zouaven, alleen met dit onderscheid, dat de kleeding der zouaven van Lamoricière een ijzergrauwe kleur had en zij in de plaats van de chechia, den Franschen kepi droegen. Zij streden te Castelfidardo en te Mentana. Toen in 1870 Rome werd ingenomen door Victor Emmanuel, boden deze Pauselijke zouaven Frankrijk hun diensten aan en onderscheiden zich in den slag van Loigny (2 Dec.) onder generaal de Sonis. Zij werden ontbonden, toen de troepen van Versailles hun intrede deden in Parijs.
