Sinecure (Lat.: sine ~ zonder; cura — zorg) heette een prebende (— kerkelijk ambt met een jaarwedde), die den bezitter wel een vast inkomen verschafte, maar zonder dat er geestelijke ambtsbezigheden aan verbonden waren. Bij overdracht noemt men een sinecure een betrekking, die zeer voordelig is, zonder dat men er moeite voor behoeft te doen, of ook wel eenvoudig een ambt, dat niet veel kennis of moeite vordert, bijv.: „Dat ambt is lang geen sinecure."
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk