In de eerste Christelijke kerk noemde men naar het voorbeeld der Joden de presbyters de (oudste) mannen, die met het toezicht op het gedrag der leden belast waren. Vaak waren het tevens bisschoppen, oftewel bestuurders van de kerkelijke bezittingen, zoodat presbyter dikwijls gelijkluidend was met bisschop. Doch sedert de 4e eeuw kwamen de Presbyter onder den bisschop te staan; zij bleven de priesterlijke wijding behouden, zooals nog heden het geval is.
In de Protestantse kerk is presbyter, wat men bij de hervormden een ouderling noemt: iemand die door de gemeente gekozen wordt om toezicht te houden op het gedrag der leden en het bestuur der kerkelijke aangelegenheden.
