Een decanus (Gr. deka =10) was bij de Romeinen een aanvoerder van 10 soldaten.
In de kerktaal betekende het woord eerst een overste over 10 monniken, doch kreeg later een uitgebreider beteekenis, zoodat het nu de titel van een geestelijke is, die in rang boven een pastoor staat. Eenige parochiën vormen een dekenaat. — Aan de academie verstaat men onder Decanus het hoofd van elke faculteit (zie dit woord).
