1 (uitspr.: monotiep) [Fr., van Gr. monos = alleen, en tupos = slag, indruk] (prentkunst) prent gedrukt van een metalen of glazen plaat met drukinkt en waarvan in principe slechts één afdruk te maken is. Het procédé heet monotypie.
2 (uitspr.: monotaip) [Eng.; woord-afl. als monotype 1] (typ.) zetmachine die losse letters giet, i.t.t. de linotype, die vaste regels giet.
