(Fr.: vol plané; Du.: Gleitflug; Eng.: glide, volplane), de vliegtoestand waarbij een vliegtuig het voor vliegen benodigde vermogen ontleent aan zijn potentiële energie.
In stilstaande lucht moet het vliegtuig in glijvlucht dus hoogte verliezen. In een rechtlijnige, eenparige glijvlucht is de tangens van de glijhoek gelijk aan de reciproke waarde van de verhouding van de draagkracht tot de weerstand.