(Fr.: émulsion; Du.: Emulsion; Eng.: emulsion), in het algemeen een systeem van een vloeistof of een vloeibaar kristallijne fase gedispergeerd in een andere daarmee niet mengbare vloeistof.
Zo onderscheidt men bijv. olie-in-water(o/w)- en water-in-olie(w/o)-emulsies, waarbij olie, resp. water de disperse fase vormen. Emulsies zijn technisch belangrijk o.a. bij bereiding van kunststoffen door emulsiepolymerisatie en in de wasserijtechniek: vuildeeltjes worden gedispergeerd in de bestanddelen van een wasmiddel en daardoor uitspoelbaar. Natuurlijke emulsies zijn bijv. melk en latex. Kunstmatige emulsies kunnen bereid worden uit vele niet met elkaar mengbare vloeistoffen; belangrijk zijn bijv. schoenpoetsmiddelen, bestrijdingsmiddelen, kosmetica, geneesmiddelen, en levensmiddelen als mayonaise en margarine.Om emulsies te stabiliseren, d.w.z. te voorkomen dat uitvlokking optreedt, worden daaraan vaak emulgatoren of stabilisatoren toegevoegd, bijv. zouten en andere derivaten van hogere vetzuren, eiwitten, hogere alcoholen en soms vaste stoffen (bijv. vast verdeelde koolstof bij benzeen- en tolueenemulsies). Breken van emulsies (deëmulgeren) kan via fysische of chemische procédés geschieden, bijv. door toevoegen van stijfsel of van sulfonaten. Voorts zie Colloïdchemie.
In de fotografie wordt de suspensie van zilverhalogenidekristalletjes in een waterige oplossing van een schutcolloïd, zoals gelatine, collodium of albumine. De term ‘emulsie’ voor een dergelijk systeem is volgens de nu geldende nomenclatuur weliswaar onjuist maar heeft zich toch weten te handhaven. Voorts zie Fotografische emulsie.
Voor de term emulsie in kernfysisch onderzoek zie Kernspooremulsie.