de snelheid van een langzame eenparige beweging, meestal gesuperponeerd op een snelle oscillerende of fluctuerende beweging. Voorbeelden in een plasma (tevens zie Vectoranalyse):
1. Gradiënt B-drift. In een magnetisch veld met gradiënt ∇B loodrecht op de richting van B heeft een geladen deeltje een driftsnelheid loodrecht op B en ∇B, gegeven door (afb. 1):
vdrift = (v⊥2|∇B|)/2ΩB
waarin Ω de cyclotronfrequentie van het deeltje is en v zijn snelheidscomponent loodrecht op B. De formule is slechts geldig als vdrift<<v. Deze drift ontstaat, omdat de baankromming toeneemt met de veldsterkte.
2. E × B-drift.
In een magnetisch veld B loodrecht op een elektrisch veld E, ondervindt een geladen deeltje een drift met een snelheid (afb. 2):
vdrift = E/B
loodrecht op zowel E als B. De formule is geldig zolang vdrift<< c (c is de lichtsnelheid).
3. Als in een botsingsbeheerst plasma een elektrisch veld E aangelegd wordt krijgen de elektronen een driftsnelheid:
vdrift = eE/mv
waarin m de massa, e de lading en v de botsingsfrequentie van de elektronen is; voorwaarde is dat vdrift klein is ten opzichte van de thermische snelheid van de elektronen. Voorts zie Vaste-stoffysica.