(Fr.: force d’attraction; Du.: Anziehungskraft; Eng.: attraction force), algemene benaming voor verschillende soorten aantrekkingskrachten (tevens zie Aantrekking).
De attractiekracht tussen niet-elektrisch geladen massapunten met massa’s m1 en m2 en een onderlinge afstand r bedraagt volgens Newton:
F = (m₁m₂)/r²
Op deze wet berust de zwaartekracht (tevens zie Gravitatie).
In een zeer groot deel van de fysica spelen krachten van elektrostatische oorsprong een belangrijke rol. Kernkrachten zijn hier belangrijk, eveneens de coulombkrachten (zgn. elektrostatische krachten) en de vanderwaalskrachten (zgn. niet-elektrostatische krachten, een onjuiste benaming daar zij qua oorsprong wel degelijk elektrostatisch van aard zijn). Elektrostatische aantrekkingskrachten volgens Coulomb bestaan tussen tegengesteld geladen deeltjes; zij zijn evenredig met de lading op elk der deeltjes en omgekeerd evenredig met het kwadraat van hun onderlinge afstand. Het feit dat bijv. een keukenzoutkristal kan bestaan, is een gevolg van de coulombattractie tussen de natrium- en chloride-ionen waaruit het kristal is opgebouwd. Ook in een oplossing van keukenzout in water trekken de natrium- en chloride-ionen elkaar aan.
Aantrekkingskracht volgens Van der Waals zijn altijd werkzaam tussen kleine of grote deeltjes, dus ook als deze ongeladen zijn. Daar zij zeer sterk met de afstand afnemen, hebben ze alleen merkbaar effect, indien de deeltjes elkaar zeer dicht genaderd zijn. Vanderwaalskrachten zijn o.a. verantwoordelijk voor het feit dat edelgassen tot een vloeistof kunnen worden gecondenseerd. Bij de naar Van der Waals genoemde krachten zijn drie soorten te onderscheiden: de attractiekrachten van Keesom, berustend op de elektrostatische wisselwerking van moleculen met een permanente elektrische dipool; de attractiekrachten van Debye, berustend op een wisselwerking tussen een permanente dipool van één molecule en het daardoor in een ander molecule geïnduceerde dipoolmoment, en de attractiekrachten van London, werkzaam tussen moleculen en atomen met of zonder dipool, berustend op een wederzijdse polarisatie.