(Fr.: aqueduc; Du.: Aquadukt; Eng.: aqueduct), in de zin van de historie van de bouwkunst een waterleiding in de oudheid aangelegd.
De term wordt in de waterbouwkunde echter ook gebruikt ter aanduiding van een brugvormige constructie waarmede een irrigatie- of een scheepvaartkanaal enz. over een uitholling in het terrein, een lager gelegen waterweg of een verkeersweg wordt geleid.