(Fr.: amalgame; Du.: Amalgam; Eng.: amalgam), een legering van een metaal met kwik.
Bij grote overmaat van kwik ontstaat een vloeibare oplossing; is de hoeveelheid metaal groter, dan ontstaan vaste amalgamen. Zo is natriumamalgaam reeds hard als het gehalte Na groter is dan 3%.Onder de vaste amalgamen zijn er waarbij de verhouding metaal/kwik karakteristiek is voor het betrokken amalgaam, maar ook zulke waarbij deze verhouding binnen bepaalde grenzen variabel is.
De meeste metalen vormen amalgamen, in vele gevallen reeds door eenvoudige samenvoeging. Wenst men een zo groot mogelijk kwikgehalte, dan lost men het metaal op in kwik, laat het vaste amalgaam uitkristalliseren en perst de overmaat kwik uit. Amalgamen kunnen soms ook verkregen worden door kwik of natriumamalgaam op opgeloste metaalzouten te doen inwerken.
Natrium en kalium lossen in kwik op met een heftige reactie onder grote warmteontwikkeling. Zilver, goud, koper, cadmium, zink, tin, lood en bismut lossen reeds bij gewone temperatuur in kwik op, sommige onder warmteopname, bijv. tin. Platina, antimoon en arsenicum lossen vrij moeilijk op; ijzer, nikkel, kobalt en mangaan amalgameren niet rechtstreeks. Vroeger gebruikte men tin- en tinloodamalgaam als folie voor het bekleden van spiegels, en zilver- en goudamalgaam voor verzilveren resp. vergulden van messing; thans worden nog zinkplaten van galvanische elementen geamalgameerd voor het verkrijgen van een gelijkmatiger aantasting en gebruikt men in de chemie aluminiumamalgaam, dat met een heftige reactie water ontleedt onder vorming van waterstof en aluminiumhydroxide; het vormt zo een neutraal reductiemiddel. In de tandheelkunde wordt amalgaam, meestal een zilver-tinamalgaam, dat ook wat koper en zink bevat, gebruikt voor het herstellen van gebitselementen. Het genoemde mengsel vormt snel een hard amalgaam, dat niet uitzet of krimpt.
In de galvanotechniek wordt ‘kwikken’ van koperlegeringen op beperkte schaal toegepast als voorbehandeling voor het verzilveren, vooral voor trommelwerk (kleine massa-artikelen). Men dompelt ze daartoe onder in een oplossing van een kwikzout dat door metaaluitwisseling (kwik is edeler) een kwikneerslag geeft en daarbij amalgaam vormt.