(Fr.: rayon d’action; Du.: Reichweite; Eng.: radius of service area), ook: uithoudingsvermogen of autonomie, de maximumafstand die een schip kan afleggen zonder innemen van brandstof of voorraden, resp. de afstand van het punt van vertrek tot het verst afgelegen punt waar een vliegtuig nog actie kan voeren en daarna op zijn basis kan terugkeren.
Oorspronkelijk een militair begrip, wordt de term ook wel voor burgerlijke vaartuigen en vliegtuigen gebruikt; men spreekt dan echter liever van vaar-, resp. vliegbereik.Bij een schip hangt de actieradius behalve van de soort en grootte van de beschikbare brandstofvoorraad en de aard der scheepswerktuigen af van de gebruikte vaarsnelheden en van de heersende wind, stroom en zeegang. Strategisch gezien is het vaarbereik een der voornaamste eigenschappen van het oorlogsvaartuig. Daarnaast is de vaarduur van belang: de tijd gedurende welke het schip op zee kan blijven eer het een steunpunt moet aanlopen; hierop hebben nog meer verbruiksstoffen als water en levensmiddelen invloed, benevens het uithoudingsvermogen van de scheepsbemanning. De overgang van zeilvaart op stoomvaart bracht een zeer belangrijke inkrimping van vaarbereik en vaarduur mee, die eerst in de allerlaatste tijd, door invoering van de kernvoortstuwing weer ongedaan kan worden gemaakt.