Synoniem van klank

De trillende beweging der luchtdeelen, veroorzaakt door de bewegingen van een lichaam, voor zoover zij door ons gehoor worden waargenomen. Geluid is de algemeene benaming. Toon is een geluid, dat door eene regelmatige opeenvolging van korte en lange trillingen wordt te voorschijn geroepen. Klank geeft den indruk te kennen, dien het geluid op het oor maakt; men heeft harde en zachte klanken, hooge en lage tonen, naarmate het aantal trillingen in eene seconde grooter of kleiner is. Ik kan van verkoudheid haast geen geluid geven. Wat is dat voor vervelend geluid! Doffe, schelle, heldere klanken. De klank der speel-tuigen. Een hoogen, een lagen, een valschen toon aanheffen. Figuurlijk: De goede toon. Op hoogen. toon spreken. Van toon veranderen. Een hoogen toon aanslaan.

klank - zelfstandig naamwoord

1. manier waarop men een geluid hoort
♢ haar stem had een scherpe klank

Zelfstandig naamwoord: klank
de klank
de klanken
het klankje