Synoniem van kei

Van deze steenen zijn de baksteen, klinker en tichelsteen door kunst vervaardigd, terwijl de kei door de natuur voortgebracht wordt. Tichelsteen is de ruimste benaming, daar zij op alle kunststeenen, ook op de in de zon gedroogde, toepasselijk is. Oorspronkelijk beteekende tichelsteen echter uitsluitend een steen bestemd om te dekken of te bekleeden; eene beteekenis, die later op tegel is over¬gegaan. Baksteen is daarentegen de steen, die door de hitte van het vuur verhard is. Klinker noemt men een zoo hard gebakken steen, dat hij klinkt als men er tegen slaat, welke soort inzonderheid tot bestraten gebezigd wordt. Kei noemt men die steensoort, welke of in ronden vorm in de natuur gevonden wordt, of door den mensch in vierkanten vorm uit de rots ge¬houwen wordt, ten einde voor bestrating te dienen.

kei - zelfstandig naamwoord

1. rondachtig stuk natuursteen
♢ de jongens gooiden vanaf de brug een kei op de auto
1. iemand op de keien zetten
[hem ontslaan, of uit zijn huis zetten]
2. zo hard als een kei
[heel erg hard]
3. iemand van de kei snijden
[genezen van zijn gekte]
4. men kan van de kei geen vel afstropen
[geen geld krijgen van iemand die niets heeft]
2. iemand die ergens heel goed in is
♢ hij is een kei in wiskunde
3. vierkante steen die voor bestrating gebruikt wordt
♢ we hobbelden met onze fietsen over de Belgische keien
1. op de keien staan
[geen werk en inkomen meer hebben]

Zelfstandig naamwoord: kei
de kei
de keien
het keitje