Synoniem van gebergte

gebergte - aaneengesloten geheel van bergen. Een bergketen is langgerekt; in Spaanssprekende landen heet een bergketen siërra. Een voorgebergte of kaap springt in zee vooruit en behoort tot een groter geheel. Bij een middelgebergte zijn de toppen hoger dan 500 meter. Het hooggebergte is nog hoger: meer dan 1500 meter, en de toppen bezitten scherpe kammen.

Zie: berg.

Eene verhevenheid boven de oppervlakte der aarde. Eene zeer kleine verheven¬heid noemt men hoogte eene kleine verhevenheid heuvel eene groote verhevenheid (meer dan 300 M. boven den zeespiegel) berg. Eene verzameling van bergen heet een gebergte. Een aaneengeschakelde rij van bergen heet bergketen. Eene verbinding tusschen verschillende toppen eener bergketen heet de bergkam of bergrug. Vertoont een gebergte geen bepaalden kam dan spreekt men van een berggroep. Duinen zijn de zandheuvels langs het strand, die de natuurlijke zeewering vormen. Hoogvlakten liggen minstens 300 M. boven den zeespiegel.

gebergte - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ge-berg-te

1. groep bergen, berggebied
♢ het gebergte boven Italië zijn de Alpen

Zelfstandig naamwoord: ge-berg-te
het gebergte
de gebergtes of -n