Synoniem van bloedverwant

bloedverwant - [znw] verwant door afstamming. Synoniem met familielid, maag (archaïstisch) en familiebetrekking (formeel). Welk woord iemand voor een bloedverwant gebruikt, hangt af van zijn eigen positie in de familieketen en van de relaties die hij daardoor met de andere familieleden onderhoudt. In opgaande lijn, gerekend vanaf de (over)grootouders spreekt hij van een voorouder (zie aldaar). (Zie verder: vader.) In neerdalende lijn spreekt hij van nakomeling, afstammeling, telg, loot, nazaat, het informele naneef, het archaïstische zoon, het zeer formele descendent of het bijbelse kind. (Zie verder: nageslacht.) Ook een directe nakomeling heet een kind (zie aldaar). Agnaat is het woord voor een bloedverwant van vaderszijde en cognaat voor een van moederszijde. Met transversaal duidt men een bloedverwant in zijwaartse lijn aan. Een dochter van dezelfde ouders als de spreker is zijn zuster of, informeel, zijn zus. Heeft ze alleen dezelfde vader en een andere moeder, of omgekeerd, dan is het zijn stiefzuster of halfzuster. Mutatis mutandis geldt hetzelfde voor broer (archaïstisch: broeder), halfbroer en stiefbroer. De kinderen van iemands broers of zusters zijn nichten als het meisjes en neven als het jongens zijn. In België gebruikt men in beide gevallen kozijn. Neven en nichten kunnen op hun beurt weer een kind hebben: een achternicht (België: kleinnicht) als het een meisje is en een achterneef (België: kleinneef) als het een jongen is. De zuster van iemands vader of moeder is zijn tante. Verwacht hij van haar een erfenis, dan mag hij van erftante spreken. Is ze heel rijk, dan is zij zijn suikertante. Mutatis mutandis geldt hetzelfde voor oom (België: onkel), erfoom en suikeroom. De oom van iemands vader of moeder is zijn oudoom; de tante van iemands vader of moeder is zijn oudtante. Een kind van een tante of oom is zijn neef of nicht. Iemands oom kan zeggen dat hij een oomzegger heeft - een neef die je oom noemt - of een oomzegster als het zijn nicht is. De vader of moeder van iemands vader of moeder is zijn grootouder (zie aldaar). Het kind van iemands kind heet zijn kleinkind, kleindochter of kleinzoon. Een stapje verder noemt men het kleinkind van iemands kind een achterkleinkind, al naar gelang het geslacht een achterkleindochter of achterkleinzoon. Een verre neef, maar ook een onechte, voorgewende neef, gaat door het leven als iemands neef van Adamswege. Sterft er een familielid, dan noemt men degene die achterblijft een nabestaande.

Zie ook: verwant.
Zie verder: aanverwant .

Aanverwant was vroeger de algemeene benaming; thans beteekent het, evenals aangehuwd, iemand door huwelijk vermaagschapt, en is dus onderscheiden van bloedverwant. Bloedverwant wordt alleen van iemand gezegd, die van dezelfde familie is en dus door den band des bloeds verbonden is. Verwant en het verouderde maag duiden familiebetrekking aan, doch laten in ’t midden of deze door aanhuwelijking is ontstaan of door afstamming. Ditzelfde is het geval met nabestaande.

bloedverwant - zelfstandig naamwoord
uitspraak: bloed-ver-want

1. wie gedeeltelijk hetzelfde bloed heeft en dus bij dezelfde familie hoort
♢ neef en nicht zijn bloedverwanten

Zelfstandig naamwoord: bloed-ver-want
de bloedverwant
de bloedverwanten