Synoniem van bevoegd

bevoegd - op grond van de wet of krachtens een beschikking van het erkend gezag het recht hebbend om iets te doen. Na gerechtigd volgt een bepaling met 'tot' of 'om te' plus een werkwoord. Bevoegd en tegelijkertijd in staat om op te treden en te oordelen is competent. Men is gevolmachtigd of machthebbend om op te treden als iemands plaatsvervanger.

Wie wettige aanspraak op het bezit van iets of op de uitoefening van een recht heeft. In de eerste beteekenis wordt alleen gerechtigd gebruikt. Gerechtigd tot eene erfenis. Wat de tweede beteekenis aangaat, sluiten recht en bevoegdheid elkander in; men kan zich het eene niet denken zonder het andere. Wie op grond zijner bekwaamheid en geschiktheid het recht heeft gekregen om te onder¬wijzen, heeft de bevoegdheid om als onderwijzer te worden aangesteld. De kiesgerechtigde heeft de bevoegdheid om te kiezen, de stemgerechtigde de bevoegdheid om te stemmen. Bevoegd om over zijn eigendom te beschikken is de meerderjarige eigenaar; elk eigenaar die de bevoegdheid daartoe heeft is hiertoe gerechtigd. Gemachtigd is hij die volgens recht of overeenkomst voor een ander kan optreden. De voogd, gemachtigd door den kantonrechter, kan het goed van den minderjarige verkoopen. Gevolmachtigd, en bij ver¬korting ook wel gemachtigd, noemt men hem, op wien een ander zijne macht, zijn recht en zijne bevoegdheid, heeft overgedragen. Hij zal in deze zaak als mijn gemachtigde optreden. De gemachtigden, d. z. b.v. de leden van een kerkelijk kiescollege, die door de stemgerechtigde leden der gemeente tot hunne vertegenwoordigers zijn aangewezen.

bevoegd - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: be-voegd

1. ergens diploma's voor hebben
♢ hij is bevoegd om les te geven
2. het recht hebben om iets te doen
♢ ik ben niet bevoegd om daarover te oordelen
1. het bevoegd gezag
[de instantie die mag zeggen wat er gebeurt]

Bijvoeglijk naamwoord: be-voegd
de/het bevoegde ...

Tegenstellingen
onbevoegd