Synoniem van beugel

Een ring heeft eene regelmatige ronde gedaante, een beugel eene onregelmatige. Beugel wordt inzonderheid gebezigd van den ring, waardoor de bal in de kolfbaan geslagen wordt. Van hier: het kan niet door den beugel, het kan er niet door. Ook in beugeltasch, knipbeugeltje heeft beugel de beteekenis van boog.

beugel - zelfstandig naamwoord
uitspraak: beu-gel

1. band die iets op zijn plaats moet houden of krijgen
♢ veel kinderen hebben een beugel om hun tanden
1. dat kan niet door de beugel
[dat is zó slecht dat je het niet mag doen]

Zelfstandig naamwoord: beu-gel
de beugel
de beugels
het beugeltje