(in Vlaanderen) iemand die flauwe praatjes of onzin verkoopt, die men nauwelijks au sérieux kan nemen. Eigenlijk ‘iemand die kwijlt’.
Antwoord die zeveraar niet, maar laat hem zitten waar hij zit! (Louis Paul Boon, De bende van Jan de Lichte, 1957)
Allemaal stomme klap van zeveraars die niks weten. (Herman Brusselmans, Het einde van mensen in 1967, 1999)
