Frans publicist, *29.7.1914 Ambarès, ♰24.6.1979 Parijs. Oraison studeerde geneeskunde in Bordeaux en vestigde zich daar na zijn studie als chirurg.
In 1948 ontving hij de priesterwijding. De publikatie van zijn taboedoorbrekend proefschrift Vie chrétienne et problèmes de la sexualité leidde in 1952 tot een heftige reactie van de rooms-katholieke hiërarchie, die het werk op de index van verboden boeken plaatste. Oraison ging echter door met publiceren en het begeleiden van seminaristen en priesters die met psychische problemen te kampen hadden. In 1966 werd hem door het Vaticaan een publikatieverbod opgelegd en hij moest ook zijn samenwerking met een groep katholieke psychoanalytici stopzetten.In de jaren na het Tweede Vaticaans Concilie werden alle sancties tegen hem opgeheven. Als auteur van een dertigtal publikaties heeft Oraison vanaf de jaren vijftig ook buiten Frankrijk aanzienlijk bijgedragen tot het bespreekbaar maken van een aantal onderwerpen waarop binnen de Rooms-Katholieke Kerk een taboe rustte. Belangrijke thema’s in zijn werken zijn het schuld- en zondebesef en de betekenis van affectiviteit en seksualiteit in het christendom. Werken: Devant l’illusion et l’angoisse (1958), Le péché (1959), L’harmonie du cóuple humain (1962), L’union des époux (1966), Tête dure (1969; autobiografie), Le hasard et la vie (1971), Le célibat (1973), La culpabilité (1974), La question homosexuelle (1975), Savoir aimer (1976), Psychologie et sens du péché (1976), La mort est une autre naissance (1979).
