Jean Armand, Belg. schrijver, cineast en tekenaar, *16.7.1945 Antwerpen; van Pruisische afkomst. Conrad studeerde germanistiek te Brussel en volgde een filmcursus aan het Institut National Supérieur des Arts du Spectacle.
Samen met Nic Van Bruggen richtte hij in 1972 het ‘arbeidscollectief van individualisten’, de Pink Poets, op. Vanaf 1979 is hij redacteur van het Nieuw Vlaams Tijdschrift. De poëzie van Conrad werd aan het begin van de jaren zestig als esthetiserend maniëristisch bestempeld. Er was duidelijk verwantschap met het werk van o.a. H.C.Pernath. Zijn later werk tendeerde naar het burleske en pathetische.
Erotiek en dood, levenslust en zwaarmoedigheid zijn centrale thema’s in zijn poëzie. Het litteraire oeuvre van Conrad werd verscheidene malen bekroond. In 1976 was er in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen een overzichtstentoonstelling van zijn grafisch werk. In 1980 ging zijn eerste speelfilm, Slachtvee, in première. Werken: Cezar & Jezabel (1963), Ik lig in de dalai-lama (1964), Rosé mon chameau (1965), Een pop van Patrick Conrad met Pola Negri in de rol van Eleonora (1966), Mercantile marine engineering (1967), De kleine dood van Kasper Q (1971), 11 sad songs for Edward Kienholz (1971), Allegria! Allegria! (1972), Requiem (1975), Le déjeuner sur l'herbe (1975), Continental Hotel of de duisternis der dingen loert (1975), Hugues C.Pernath (1976), La mort s'appelle bonsoir (1977), Slachtvee (1980), Roxy’s Roxane (1981).
