Erdmann (chr. fr. david) - Duitsch Prot. theoloog, geb. te Güstebiese (Neumark) 1821, werd 1850 hulppred. aan den Dom, 1853 ook priv. doc. aan de univ. te Berlijn, 1856 gew. prof. te Koningsbergen, waar hij tegelijk ook sedert 1857 als pred. werkzaam werd. In 1864 werd hij beroepen tot Generalsuperintendent te Breslau en het volgend jaar tevens gewoon honorair-prof. aan de univ. aldaar voor kerkgeschiedenis. Nadat hij emeritus geworden was in 1901, overleed hij in 1905. Van zijne hand verschenen: Luther und die Hohenzollern (1883, 2 Aufl. 1884), Luther und seine Beziehungen in Schlesien (1887).
Hij leverde ook nog verscheidene kerkhist. artikelen voor de derde uitg. van de„Realenzyklopädie für prot. Theologie und Kirche”, terwijl een artikel over hem zelven daarin voorkomt van M. Schian (zie Band 23. S. 428-430). Vgl. verder over hem: L. Eberlein, Aus einem reichen Leben. Blätter der Erinnerung Berl. 1907.
