Bijschaduw - deel der ruimte, dat slechts door een deel eener lichtbron van zekere uitgestrektheid wordt verlicht. De b. vormt den overgang van het deel der ruimte, dat licht ontvangt van de lichtbron in haar geheel, tot de kernschaduw, waar geen licht kan doordringen. Dientengevolge neemt de lichtintensiteit in de b. af, naarmate men meer tot de kernschaduw nadert. Bij de bepaling van de grenzen der b. worden de lichtstralen volkomen rechtlijnig aangenomen, van buigingsverschijnselen (zie BUIGING) wordt derhalve afgezien.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
