m. (-s), lange smalle vaan, te land veelal als versiering boven een vlag gevoerd; als schippersvaan, in twee punten uitlopend, voorgehesen op de grote mast van oorlogsschepen in de kleuren van de vlag; (zegsw.) met vlag en wimpel door een examen komen, met glans.
De wimpel heeft deels een versierende functie, maar wordt ook benut als sein (seinvlag). Uit het gebruik als sein kreeg de wimpel ook een indicerende functie bij civiel gebruik: een wimpel boven (tot ca.1900 onder) een vlag duidt aan ter ere van wie of wat de vlag is gehesen. Een geel-witte wimpel boven een nationale vlag wordt ter gelegenheid van een rooms-katholiek feest gehesen. De oranje wimpel wordt in Nederland gehanteerd ter ere van een lid van het koninklijk huis. In het midden van de jaren zeventig is het vlaggen met wimpel voorschrift geworden voor militaire walinrichtingen. De versierende wimpel op oorlogsschepen heeft altijd een zodanige lengte dat bij slap neerhangen de punt van de wimpel het water raakt, in elk geval indien er sprake is van pavoiseren. Inzake het bezigen van wimpels is overigens vrijwel nergens ter wereld formeel iets geregeld.
