Engels biofysicus, * 15.12.1916 Pangoroa (Nieuw-Zeeland). Wilkins is hoogleraar in de biofysica aan het King’s College te Londen.
Hij heeft o.a. onderzoek verricht naar de toepassing van diverse lichtmicroscopietechnieken voor cytochemisch onderzoek, vooral aan nucleïnezuren. Zo heeft hij bij röntgendiffractie (verstrooiing) DNA patronen verkregen die hebben bijgedragen tot het ontstaan van het dubbelhelixmodel voor DNA van Watson en Crick. In 1962 kreeg hij samen met F.H.C. Crick en J.O. Watson de Nobelprijs voor geneeskunde.
