(wees, heeft gewezen),
1. arm en hand (ev. met een voorwerp daarin) uitstrekken in de richting van iets om er de aandacht op te vestigen: op een persoon wijzen; niet wijzen, dat is niet netjes; (fig.) iemand op iets wijzen, hem erop attent maken; de pijl wijst die kant uit; de magneetnaald, het kompas wijst naar het noorden, staat in de richting naar het noorden;
2. (fig.) openbaren: dat wijst op een nieraandoening; deze fout wijst op onvoldoende voorbereiding;
3. doen kennen door een gebaar, aanduiden: iemand de weg wijzen: van zaken: de thermometer wijst 90°; de deur of het deurgat, het vierkante gat wijzen, hem te kennen geven dat hij vertrekken moet;
4. duidelijk maken, voorlichting geven (omtrent iets): ik zal je wijzen hoe je doen moet; iets van de hand wijzen, het verwerpen, weigeren;
5. (een vonnis) vellen, uitspreken;
6. dat wijst zich vanzelf, dat blijkt vanzelf als men bezig is of onderweg is.
