[gewijde rook], m. (g. mv.), olibanum, mengsel van plantaardige produkten (vnl. harsen) dat o.a. bij bepaalde godsdienstige riten wordt verbrand en een zeer specifieke geur verspreidt.
Wierook wordt gebruikt in de liturgie van vele oude en nog bestaande godsdiensten. In de oosters-orthodoxe en rooms-katholieke liturgieën kent men het gebruik van wierook als eerbewijs aan personen of zaken, als symbool van offer en gebed; bij begrafenis en dodencultus wordt wierook gebruikt om praktische motieven en om de onsterfelijkheid te verbeelden.
