m. (-s), simulator van een bepaald type vliegtuig voor het op de grond oefenen van bestuurder/navigator en boordwerktuigkundige in instrumentvliegen.
De vluchtnabootser heeft ruimere mogelijkheden dan de linktrainer. Hij bezit een nauwkeurig nagebootste stuurhut (gesloten cockpit) die rust op een beweegbaar, mechanisch onderstel waarmee de bewegingen als tijdens een werkelijke vlucht gesimuleerd worden, verder schudden, trillingen, geluiden enz. Meestal is hij ook voorzien van een soort televisiescherm ter plaatse van de voorruit waarop het uitzicht geprojecteerd kan worden. Zowel afstandsvluchten als instrumentlandingen kunnen geoefend worden. De instructeur die de oefening (b.v. 3,5 h) leidt, kan wolkenpartijen en slechtzichtomstandigheden ‘opwekken’, en om normale en abnormale noodprocedures te oefenen, optredende defecten simuleren. Ook tijdens de ontwerpfase van een vliegtuig wordt een vluchtnabootser gebruikt om kennis over het toestel te verzamelen.
LITT. H.Marienfeld, Simulationstechnik (1964).
