m. (-s), middel dat aan een brandbaar produkt wordt toegevoegd of er als afdeklaag op wordt aangebracht, om het ontbrandingspunt te verhogen of de snelheid van verbranden te verlagen.
Het toepassen van vlamvertragers wordt in toenemende mate door brandveiligheidsvoorschriften voorgeschreven, o.a. in vloerbedekking, constructiemateriaal (thermisch isolatiemateriaal), muurbedekkingen, interieurs van auto’s. Als vlamvertragers worden toegepast: anorganische zouten (zinkboraat, ammoniumfosfaat), chloorverbindingen (gechloreerde paraffinen), broomverbindingen (tris-2,3-dibroompropyl-fosfaat), fosforverbindingen (fosfaatesters, fosfonaatesters).
