Robert Vivier, Belg. Franstalig schrijver, *16.5.1894 Chênée (Luik).
Vivier was van 1929-64 hoogleraar te Luik. De Eerste Wereldoorlog, waaraan hij als vrijwilliger deelnam, inspireerde hem tot de gedichtenbundel La route incertaine (1921) en de verhalen La plaine étrange (1923), Non (1931) en Avec les hommes (1963). De poëzie van Vivier is zacht melancholisch: het leven is weliswaar moeilijk en vergankelijk, maar ook een rijke gave. Hij verkiest het klassieke sonnet en een eenvoudige taal. Werken: poëzie: Le ménétrier (1924), Déchirures (1927), Au bord du temps (1936), Le miracle enfermé (1939), Tracé par l’oubli (1951), Pour le sang et le murmure (1954), Des nuits et des jours (1968), Dans le secret du temps (1972), Broussailles de l’espace (1974), Le train sous les étoiles (1976); proza: Mesures pour rien (1947), Écumes de la mer (1959), Cahier perdu (1962), Frères du ciel (1962), A quoi l’on pense (1965); essays: L’orginalité de Baudelaire (1927), Et la poésie fut langage (1954), Traditore ... (1960), Lire Supervielle (1971). Uitgaven: Poésie, 1924-59, door J.
Cassou (1964); Proses, door M. Thiry (1965).
