v./m. (-’s), boeddhistisch klooster in India, oorspronkelijk bestaande uit een door open cellen omringde open hof, waaraan een poort toegang verleende.
De vihara’s waren aanvankelijk bedoeld als onderkomens die gedurende de natte moesson door rondtrekkende monniken werden gebruikt. Later werden stoepa’s en boeddhabeelden in de hof geplaatst en kregen de vihara’s een gewijd karakter. Toen de gemeenschappen van de monniken groter werden, ontstonden er uitgebreide kloostercomplexen (mahavihara’s, grote vihara’s) die bestonden uit groepen vihara’s met daarbij behorende stoepa’s en tempels.
