v., (ook: oververziendheid), hypermetropie, oogafwijking, waarbij verre objecten meestal wel scherp gezien kunnen worden, nabije echter niet.
In een verziend oog is de afstand van lens tot netvlies te klein en/of het brekend vermogen van de lens te zwak. Daardoor wordt van een voorwerp in de verte niet op, maar achter het netvlies een (virtueel) scherp beeld gevormd. Door te accommoderen kan een verziende meestal wel een scherp beeld van voorwerpen in de verte waarnemen, maar dit is vermoeiend; voor nabije voorwerpen schiet zijn accommodatievermogen, ook als dat op zichzelf normaal is, tekort. Verzienden moeten positieve brilleglazen dragen, die voor extra breking zorgen. Bij kleine kinderen komt algemeen verziendheid voor, die normaliter door de groei van het oog teniet wordt gedaan. Presbyopie is een vorm van verziendheid die ontstaat door vermindering van het accommodatievermogen.
