v.,
1. het vervalsen of vervalst-worden;
2. (-en), wat vervalst is; die oorkonde is een vervalsing. De enige bepaling over de vervalsing van goederen in het Ned. strafrecht betreft de strafbaarstelling van degene die zich aan enige bedrieglijke handeling schuldig maakt met het oogmerk van onrechtmatige bevoordeling. Vervalsing neemt de wet aan, wanneer door bijmenging van vreemde bestanddelen de waarde of bruikbaarheid van iets verminderd is. De
Warenwet b.v. biedt de gebruiker een waarborg tegen vervalsing van eet-en drinkwaren. Vervalsing van waren is strafbaar met maximaal drie jaar gevangenisstraf.
Voor vervalsing van stukken enz.: valsheid in geschrifte.
In België wordt vervalsing van waren of opzettelijke (poging tot) verkoop daarvan bestraft met maximaal een jaar gevangenisstraf en/of BF 1000 boete. De handel in de meeste eetwaren is gereglementeerd door het KB ter uitvoering van de wet van 20.6.1964 betreffende het toezicht op voedingswaren.
