v. (-en), het verstijven.
GENEESKUNDE
Verstijving kan ontstaan door ziekte of slijtage van gewricht (b.v. bij reuma). Berucht is de verstijving die al snel optreedt, m.n. in de schouders, wanneer iemand bedlegerig wordt; vooral bij oudere patiënten moet men ervoor zorgen dat zij zoveel mogelijk alle spieren en gewrichten soepel houden. Verder spreekt men ook van verstijving bij operatieve beperking of opheffing van de beweging in een gewricht (artrodese).
