v. (-en),
1. het versnellen, hetzij sneller maken of sneller worden: de versnelling van de zwaartekracht, de maat waarmee de snelheid van vrij vallende lichamen per seconde toeneemt (in Nederland 9,81 m/s2);
2. mate waarin door tandwielen of riemschijven overgebrachte beweging versneld of vertraagd wordt (uitgedrukt door een verhoudingsgetal): in of met de hoogste rijden; een versnelling van 1 op 20;
3. de schakelinrichting waardoor de beweging van m.n. auto of fiets, met een bepaalde verhouding veranderd kan worden: een fiets met twee, drie versnellingen.
De versnelling is de verandering van de snelheid per tijdsinterval, als men dit interval naar nul laat naderen. Omdat de snelheid en ook de verandering van snelheid vectoren zijn is ook de versnelling een vector. Algemeen geldt a = dv/dt. De oorzaak van een versnelling is steeds een kracht (causaliteitswet).
