v., (ook: vermoeidheid), verandering van eigenschappen van een materiaal ten gevolge van een groot aantal wisselingen in de spanning, b.v. afwisselend trek-druk.
De vermoeiing kan ontstaan ten gevolge van een wisselende belasting boven de rekgrens. In dit geval spreekt men van plastische vermoeiing. Een onderdeel zal hieraan na een betrekkelijk gering aantal wisselingen bezwijken (vergelijk het heen en weer buigen van een ijzerdraadje). Door een wisselende belasting beneden de rekgrens ontstaan na een betrekkelijk groot aantal wisselingen kleine scheurtjes. Deze scheurtjes groeien aanvankelijk zeer langzaam, later sneller totdat catastrofale scheurgroei en breuk optreden, b.v. na 5 mln. wisselingen. Bekend zijn de hierdoor ontstane ongelukken met het eerste passagiersstraalvliegtuig Cornet I (luchtvaartuig). Na een aantal wisselingen overeenkomend met 1 % van de levensduur kunnen al scheurtjes optreden.
Wisselend belaste onderdelen van automobielen en vliegtuigen worden met grote zorg op vermoeiing beproefd. Daarbij wordt vaak een belastingspectrum opgenomen van het onderdeel tijdens bedrijfsomstandigheden. Dit spectrum wordt dan nagebootst met behulp van een geprogrammeerde (of random load) vermoeiingsmachine.
