v.,
1. het worden tot een (integrerend deel van de) maatschappij;
2. groeiende invloed van het algemeen belang op terreinen van individueel belang of groepsbelang;
3. socialisatie.
Vermaatschappelijking is een gevolg van de toenemende complexiteit van vele maatschappelijke instituties, die niet alleen tot toenemende onderlinge afhankelijkheid leidt, maar ook tot een vergroting van het belang dat de gemeenschap als geheel heeft bij het al dan niet voortbestaan ervan (investeringen, werkgelegenheid, machtsconcentratie). Instituties, sectoren en verhoudingen die zo’n vermaatschappelijkingsproces (hebben) ondergaan, zijn o.a. de universiteiten, de ziekenhuiswereld, de arbeidsverhoudingen en de krijgsmacht. Vermaatschappelijking dient onderscheiden te worden van democratisering. Terwijl democratisering duidt op een verschuiving van machtsverhoudingen binnen een sociaal (sub)systeem, door het betrekken van een groter aantal leden bij de besluitvorming, gaat het bij vermaatschappelijking vooral om een toenemende invloed van het algemeen belang op terreinen waar vroeger het individuele belang of groepsbelang de doorslag gaf, en dus om een machtsverschuiving tussen de (sub)systemen onderling en tussen deze en de maatschappij als geheel.
LITT. J.A.A.van Doorn, Organisatie en maatschappij (1966); J.A.A.van Doorn, Armed forces and society (1968).
