v. (-en), het verkrachten: rechtsverkrachting, m.n. met (bedreiging van) geweld een vrouw dwingen tot geslachtsgemeenschap.
In Nederland wordt verkrachting gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste 12 jaar. Heeft het feit de dood van de vrouw tot gevolg, dan kan 15 jaar worden opgelegd (artt. 242 vlg. WStr). In België bestaan analoge beschikkingen in art. 340a BW en artt. 375-376 WStr.
LITT. J.Doornen, Verkrachting (1976); L.Alink (red.), Je raakt het nooit meer kwijt (1979).
