Claudius Nero, keizer van het ROMEINSE RIJK (14-37 n.C.), *16.11.42 v.C. Rome, ♱16.3.37 n.C.
Misenum; zoon van Tiberius Claudius Nero en Livia. Tiberius werd grootgebracht in het huis van Octavianus (de latere keizer Augustus) na diens huwelijk met de inmiddels gescheiden Livia (38 v.C.) en in 4 n.C. door Augustus geadopteerd. Tiberius was gehuwd met Vispania Agrippina, dochter van Agrippa, en sinds 11 v.C. met Iulia, dochter van Augustus. In 12 n.C. bekroonde hij een briljante militaire loopbaan in Germanië, Pannonië en Illyricum, toen hij als commandant van het Rijnleger de smaad van Varus’ nederlaag in het Teutoburger Woud (9 n.C.) uitwiste. Tiberius zette de politiek van zijn voorganger Augustus voort. Romes prestige werd in het oosten versterkt door Armenië tot vazalstaat te maken, de provincies werden tot rust gebracht en hun bestuur beter georganiseerd, strenge wetten op zeden en weelde moesten de toenemende demoralisering terugdringen, de financiën werden goed beheerd.
Toch vond zijn bestuur geen algemene erkenning: revoltes onder de legioenen in Germanië en Pannonië, oppositie in de Senaat, intriges rond de eventuele troonopvolging, nog verscherpt door de eerzucht van Sejanus, commandant van de pretorianen en sinds 20 voornaamste raadsman van Tiberius. Verbitterd trok Tiberius zich in 25 op Capri terug en liet een groot deel van het bestuur aan Sejanus over.
LITT. R.Seager, Tiberius (1972).
