o. (-s), met gas (kwikdamp, edelgas of beide) gevulde elektronenbuis met anode, rooster en verhitte kathode.
In een schakeling wordt de spanning tussen anode en kathode van een thyratron beperkt tot een waarde beneden de spontane-ontsteekspanning. Die grens wordt overschreden bij een spanningsstoot op het stuurrooster. Daarbij vindt ionisatie van het gas plaats. Mits de anode-kathodespanning hoog genoeg is, blijft het thyratron daarna geleiden. De ontlading stopt als de kathode-anodespanning beneden de brandspanning komt. De brandspanning is de minimale spanningswaarde waarbij de ionisatie van het gas in stand gehouden wordt.
De thyratron wordt toegepast in gelijkrichtschakelingen voor hoogvermogen. Het halfgeleiderequivalent, de thyristor, heeft de thyratron praktisch verdrongen.
