Alfred Tarski, Pools-Amerikaans wiskundige, *14.1.1902 Warschau. Tarski was van 1925-39 hoogleraar te Warschau, vanaf 1942 te Berkeley (Californië).
Hij is vooral bekend als de grondlegger van de zgn. semantische methode bij het onderzoek van de genormaliseerde talen waarvan logica en wiskunde zich bedienen. Hij vernieuwde de correspondentietheorie van de waarheid, die door hem omzichtig werd verdedigd; in de eerste plaats kan men alleen dan zeggen dat een zin S waar is, wanneer men tevens aangeeft tot welke taal deze zin behoort; in de tweede plaats behoort een uitspraak zoals ‘zin S van taal L is waar’ zelf niet tot de taal L, maar tot een metataal van L, d.w.z. een taal over de taal L (taalspel). Werk: Logic, semantics, metamathematics (1956).
