v./m. (-n), overgeleverd volksverhaal, veelal de vrije bewerking van een historische gebeurtenis:
de sage van de Zwaanridder.
Met de term sage worden vooral Germaanse volksoverleveringen met een historische kern aangeduid (Nibelungen, Dietrich von Bern, Gudrun, Wilhelm Teil enz.; Faust). In de meeste sagen komt een behoefte om het verleden van het volk in een religieus kader te plaatsen tot uitdrukking. Aan de helden worden dikwijls bovenmenselijke eigenschappen toegekend. In tegenstelling tot de mythe heeft de sage geen cultisch karakter. Ook de grote Indische epen Ramajana en Mahabharata bevatten sagen.
LITT. G.van der Leeuw, Phanomenologie der Religion (2e dr. 1956).
