Amerikaans schilder, *25.9.1903 Dvinsk (Rusland), ♱(zelfm.) 25.5.1970 New York. Van 1921-23 studeerde Rothko kunsten aan Yale University.
In de jaren twintig maakte hij zijn eerste realistische schilderijen. In de jaren dertig en veertig maakte hij een surrealistische periode door. Hij kreeg in die tijd grote belangstelling zowel voor metafysica, Griekse mythologie en primitieve kunst, als voor Jungs theorieën over archetypen. Met A.Gottlieb formeerde hij de kunstenaarsvereniging The Ten, waarmee hij regelmatig exposeerde. Van 1942-43 bestond zijn werk louter uit onderwaterlandschappen, verwant aan Gorky, Miró en Gottlieb. Vanaf 1947 ontstonden de grote doeken met enkele rechthoekige, meestal liggende kleurvelden.
De randen van deze vlakken zijn ondefinieerbaar en de rechthoeken lijken in de ruimte te zweven. De omvang van de schilderijen heeft niet de intentie te imponeren, maar een intimiteit te scheppen. Vaak schilderde hij series bij elkaar horende schilderijen. Zijn kleurenpalet werd geleidelijk meer monochroom (donkerbruin, grijs, zwart) en de compositie steeds eenvoudiger.LITT. P.Selz, M.Rothko (1961); Cat. tent. M. Rothko, Museum Boymans-van Beuningen, Rotterdam (1972).
