v. (-s), (ook: drossel, ringspinbank), spinmachine die het garen de vereiste draaiing geeft met behulp van ring en traveller.
De ringspinmachine, reeds voor 1870 in de VS bekend, werd in Europa geïntroduceerd op de wereldtentoonstelling in Parijs in 187
8. Door haar grote produktie met weinig energieverbruik, eenvoudige beïnvloeding van de belangrijkste garenspanningen, gelijkmatige twistverdeling en veel spillen per eenheid van vloeroppervlakte, heeft ze de vleugelspinmachine en de selfactor verdrongen.
Op de ringspinmachine wordt een ononderbroken vezelstroom, nl. voorgaren, gesponnen, d.w.z. gerekt en ineengedraaid (voor een onderbroken vezelstroom: open-eindspinnerij). Het vezelmateriaal, zeker dat van natuurlijke vezels, heeft een zeer verschillende lengte. Om in het rekwerk vezelbreuk te voorkomen, moet de afstand tussen de invoercilinders en de sneller draaiende uitvoercilinders zo groot zijn dat hooguit ca. 3 % van het aantal vezels door beide cilinderparen tegelijkertijd wordt ingeklemd. De beweging van de ‘zwemmende vezels’ hangt af van de beweging van de omringende, ingeklemde vezels. Worden op zeker moment veel vezels door de uitvoercilinder weggetrokken, dan zouden plukken zwemmende vezels meegesleurd kunnen worden, waardoor het garen een onregelmatig uiterlijk krijgt of breekt. Dit wordt voorkomen door op alle vezels een lichte druk uit te oefenen met b.v. paren tussenwalsjes die de vezels even snel laten passeren als de invoerwalsen.
Het door de uitvoerwalsen meegenomen dunne vliesje van vezels wordt vervolgens ineengedraaid onder invloed van een ring–traveller–spilcombinatie. Op de snelroterende spil (omwentelingssnelheid ca. 6000–11000/min) is een papieren huls gestoken, die het garen opwindt. Het garen wordt daarbij rondgeslingerd en trekt de traveller, een vrij bewegend ooghaakje, mee over zijn ring. Als gevolg van de wrijving tussen traveller en ring blijft de traveller wat achter ten opzichte van het opwinden en het garen krijgt een draaiing. De ringbank (met ring en traveller) beweegt onder invloed van excentrieken op en neer waardoor de cop-opbouw ontstaat.
