Frans dichter, *20.10.1854 Charleville (Ardennes), †1l.11.1891 Marseille. Rimbaud bezocht van 1865–70 het College van Charleville.
Uit protest tegen de religieuze opvoeding door zijn moeder liep hij tweemaal van huis weg. Op uitnodiging van Paul Verlaine ging hij naar Parijs, waar hij in 1871 met hem ging samenwonen. Samen reisden zij door Engeland en België. In deze periode schreef Rimbaud talrijke gedichten, o.a. Le bateau ivre. In 1873 brak hij met Verlaine.
Rimbaud begon een zwerversleven door Duitsland, Engeland en Italië. Op zijn twintigste brak hij zijn litteraire activiteiten voorgoed af en nam dienst in het Ned.–Indische leger, waaruit hij al snel deserteerde. Hij werd o.a. wapenhandelaar voor Menelik II van Ethiopië. In 1891 stierf Rimbaud zonder te weten dat hij beroemd geworden was. Verlaine had nl. zijn werk opgenomen in Les poètes maudits (1884). Rimbaud was een geniaal, vroegrijp talent: met grote muzikaliteit en vernieuwende originaliteit in maat, ritme en versbouw gaf hij in zijn gedichten zijn visioenen en hallucinaties weer.
Rimbaud had grote invloed op de Franse symbolisten, en vooral op de expressionisten en surrealisten. Zijn poëzie heeft een blijvend stempel gedrukt op de ontwikkeling van de Westeuropese dichtkunst.Werken: Une saison en enfer (1873), Illuminations (1887), Le reliquaire (1891), Les mains de Jeanne-Marie (1919), Un coeur sous une soutane (1924), Lettres du voyant (1975).
Uitgaven: Oeuvres complètes, door P.Berrichon (3 dln. 1921); Oeuvres, door P.Pia (1931); Poésies en Oeuvres complètes, door A.Adam (1972).
LITT. D.A.de Graaf, A.Rimbaud (1960); Y.Bonnefoy, Rimbaud par lui-même (1967); H.Matarasso en P.Petit, Album Rimbaud (1967).
