m. (-en), betonnen vloerconstructie: een aantal evenwijdig geplaatste betonnen balken waarover, monolitisch daaraan verbonden, een gewapend betonnen vloerplaat.
In het algemeen spreekt men van ribbenvloer als de afstand tussen de balkjes (ribben) niet groter is dan 800 mm en de vloerplaat in één richting draagt, nl. loodrecht op de richting van de ribben. In dat geval mag de plaatdikte kleiner worden dan normaal voor betonvloeren is voorgeschreven (NEN 3862, Voorschriften Beton 1974, deel B. In het werk gestort beton, aanvullende bepalingen). Indien aan de voorwaarden is voldaan, mogen dergelijke constructies bij de berekening worden beschouwd als platen, d.w.z. dat de wapening van de ribben wordt beschouwd als hoofdwapening van de plaat en die van de plaat als verdeelwapening.
