Grieks eiland voor de zuidwestkust van Klein-Azië, 1398 km2, 60000 inw. Het eiland is bergachtig (Attairo, 1240 m), heeft een goed klimaat, maar is slechts voor een deel in cultuur gebracht.
Hoofdprodukten zijn olijven, zuidvruchten, gerst, kaolien (pottenbakkerij). Veel toerisme. Geregelde vliegdiensten op Athene. Het eiland was tot 1947 Italiaans.GESCHIEDENIS
Op het eiland Rhodos vestigden zich ca.1600 v.C. kolonisten van het Minoïsche Kreta, die ca.1425 v.C. werden gevolgd door Mykeense Grieken. Sinds 1400 v.C. was Rhodos geheel Mykeens en een belangrijke schakel in de Mykeense relaties met de kustlanden van het oostelijke Middellandse-Zeebekken. Bij de Dorische volksverhuizing (ca.1150 v.C.) werd Rhodos gekoloniseerd door de Doriërs, die de steden Ialysos, Lindos en Kamiros stichtten. In de 5e eeuw v.C. was Rhodos lid van de Delisch-Attische Bond, maar in 411 v.C. trad het uit. Kort daarna verenigden de Rhodiërs zich door synoikisme in één staat en bouwden een hoofdstad, Rhodos genaamd, ontworpen door Hippodamos van Milete. Deze polis werd onder een gematigd democratische constitutie tot een belangrijke mogendheid, die haar kracht ontleende aan een zeer intensieve handel met het Oosten, dat door Alexander de Grotes veroveringen (ca.330 v.) ontsloten was.
De politiek van Rhodos was gericht op machtsevenwicht tussen de grote hellenistische koninkrijken. In verband hiermee riep Rhodos Rome te hulp tegen Filippos V van Macedonië (201 v.C.) en hielp het Rome Antiochos lII te verslaan. In de Romeinse oorlog tegen de Macedonische koning Perseus (168 v.C.) deed Rhodos een verzoenend voorstel, wat door Rome werd afgestraft met maatregelen die de staatsinkomsten van Rhodos met 85 % reduceerden. Dit betekende het einde van de Rhodische vloot. Rhodos bleef niettemin, ook in de Romeinse Keizertijd, een welvarende stad van grote allure en een centrum van hoger onderwijs. Rhodos was van 633-658 en van 717-718 Arabisch, werd tussen de 11e-14e eeuw beheerst door de Venetiaanse handel, kwam in 1309 aan de johannieterorde, werd in 1522 veroverd door de Turken, was van 1911-43 Italiaans en werd in 1945 Grieks. De opgravingen in Lindos, Kamiros en Ialysos brachten gebouwen en kunstvoorwerpen aan het licht uit de geometrische, archaïsche en vroegklassieke periode; die in de stad Rhodos vooral uit de hellenistische tijd, toen Rhodos beroemd was door zijn beeldhouwschool, waarvan de bekende Kolos van Rhodos (ca.300 v.C.), de Farnesische stier en de Laokoöon de fraaiste voorbeelden zijn.
LITT. H.H.Schmitt, Rom und Rhodos (1957); C. Dernevu, Rhodes et Ie Dodecanèse (1962); M. Riemschneider, Rhodos, Kultur und Geschichte (1974).
